Kiedy warto sprawdzić obecność pasożytów z krwi a nie z kału?
- wtedy gdy wystepują typowe objawy a wyniki z kału pozostają ujemne . . dlaczczego?
Glista ludzka (Ascaris lumbricoides) należy do grupy pasożytniczych nicieni jelitowych. Dorosłe osobniki mogą osiągnąć długość od 15 do 52 cm. Glista ludzka żywi się nabłonkiem niszczonej ściany jelita i substancjami zawartymi w treści jelitowej jak witaminy, białka, glukoza, tłuszcze i inne. Dzięki temu samice mogą składać nawet do 250 000 jaj dziennie, ale nie zawsze tak jest. Stany chorobowe z podwyższoną temperaturą, suplementy diety, konserwowana żywność (śmieciowa), leki mogą zmieniać środowisko - czyli pH przewodu pokarmowego i wtedy może nie dochodzić do wysiewu. Pasożyty tak jak każdy żywy organizm chroniąc swój gatunek przeczekują trudne warunki do rozmnażania się.
Dlatego ! żeby badanie było wiarygodne NIE WYKONUJEMY go, gdy jesteśmy:
-> w trakcie leczenia innej choroby z powyższoną temperaturą
-> w czasie spożywania suplementów diety i różnych środków farmacutychnych
-> stosowania żywności mocno konserwowanej
-> i żeby zwiększyć szansę wykrycia jaj pasożytów wykonujemy je co najmniej 3x
W jelicie cienkim człowieka glista może przeżyć ok. 1 roku i więcej. Do zakażenia dochodzi drogą pokarmową - najczęściej w wyniku nieprzestrzegania zasad higieny. Źródłem zakażenia mogą być też niedomyte owoce lub warzywa, na których znajdują się jaja lub picie wody podczas kąpieli w stawie czy jeziorze. Na ryzyko spożycia jaj glisty ludzkiej narażone są zwłaszcza dzieci, które nie mają jeszcze wyrobionych nawyków higienicznych i wkładają do buzi brudne przedmioty z ziemi. Jaja mogą być też przyniesione do domu na butach, zabawkach, kółkach wózków. W tym przypadku mogą pozostawać na podłogach i dywanach.
Pierwsze objawy, które sygnalizują, że organizm zarażony jest pasożytami to:
Glista może, ale nie musi dawać objawów. Reakcja organizmu człowieka na obecność pasożyta zależy od wrażliwości osobniczej.W celu wykrycia zakażenia glistą ludzką nadal badaniem referencyjnym - zalecanym jest mikroskopowe 3-krotne badanie kału. Zalecany mikroskop kontrastowo - fazowy, gdyż nie ma wtedy możliwoci pomylenia jaj pasożytów z pyłkami roślin a jest możliwość różnicowania jaj zapłodnionych i nie zapłodnionych (informacja czy jest samiec czy same samice).
Wynik w badania mikroskopowego może wyjść tzw. "Fałszywie ujemny" wtedy gdy:
Wtedy wskazanym badaniem jest oznaczenie w surowicy przeciwciał przeciw Askaris lumbricoides. Wysokie miano p-ciał + objawy kliniczne, mogą sugerowąć jedną z trzech sytuacji jak opisano wyżej. W takim przypadku decyzja dalszego postępowania zawsze należy do lekarza.
Kał - to wciąż metoda referencyjna..!. Pasożyt składa jaja w jelitach, szukamy wiec ich tam, gdzie ich środowisko życia - w strawionej treści pokarmowej. Kał dostarczamy do laboratorium kilkakrotnie w ciągu dziesięciu dni w celu uchwycenia momentu wysiewu. Uwaga ! Jednokrotny wynik ujemny świdczy o czystości jednej próbki - nie o czystości jelit! Procedury podają minimum trzykrotne badanie kału w odstępach jedno/dwudniowych - nie dłuższych!. W celu zwiększenia szans wykrycia jaj w kale zalecamy dostarczenie próbki kału zebranego z dwóch dni w jednym pojemniczku (przechowujemy wtedy kał z poprzedniego dnia w chłodnym miejscu).
Przykład: zebraną próbkę kału z jednego dnia przechowujemy w chłodnym miejscu -> do próbki dokładamy kał z drugiego dnia i przynosimy do laboratorium -> w razie ujemnego wyniku - procedurę powtarzamy do 3 razy, robiąc 1-2 dniowe przerwy między zbiórkami. Kał powinien być zebrany do przystosowanych do tego pojemniczków (pojemnik z łopatką) -> do nabycia w aptece lub laboratorium i opisany imieniem i nazwiskiem.
Krew: morfologia ? - przeciwciała w surowicy ?
• Wykonując morfologię krwi z rozmazem – czasami możemy zauważyć podwyższoną liczbę eozynofili, nie jest to jednak potwierdzeniem obecności pasożytów. Ich zwiększona liczba może również wystąpić w chorobach alergicznych, w okresie zdrowienia z chorób o cięższym przebiegu i ... innych.., ale warto to potwierdzić badaniem w kale.
Przeciwciała p-Askaris w surowicy ?
Odpowiedzią zdrowego organizmu na obecność pasożytów jest odpowiedź układu immunologicznego w postaci wytworzenia p-ciał przeciwko danemu pasożytowi. W tym przypadku przeciw Askaris lumbricoides (p-Gliście ludzkiej). Po wytruciu pasożytów powstałe p-ciała mogą utrzymywać się nawet do roku z tendencją spadkową o ile w między czasie nie dojdzie do ponownego zakażenia (kontaktu z jajami pasożyta) i znowu podwyższenia liczby przeciwciał. Miano czyli wysokość p-ciał zależna jest : od ekspansji zarażenia (wielkości zarażenia), od sprawnej odpowiedzi immunologicznej i od koinfekcji.
Obecność p-ciał niezależnie od ich poziomu może świadczyć:
- że infekcja toczy się w chwili obecnej (IgM)
- że może to być pozostałość z tendencją spadkową z dużo wcześniejszej infekcji (IgG)
- ! A świadczy napewno o tym, że mieliśmy kontakt z danym pasożytem
Zaleca się by każde badanie z wysokimi p-ciałami w surowicy potwierdzone było badaniem mikroskopowym kału. W innych przypadkach zawsze decyduje lekarz.
Badnie w kierunku owsicy
Owsiki - małe, białe robaczki (ok. 1 cm) wystepujące u dorosłych, ale najczęściej u dzieci. Często możemy ich zauważyć na powierzchni uformowanego kału (ale tylko wtedy gdy kał oddajemy na suchą powierzchnięnp. nocnik, papier itd). Owsiki bytują w dolnych partiach jelita i tam wysiewają, dlatego metodą ich wykrycia jest wymaz z odbytu (zalecany u nas w LABO) lub metoda celofanu przyklejanego na noc do fałd odbytu ( dyskomfort dla dziecka). Zdarza się, że jaja owsika możemy również znaleźć w rutynowym badaniu kału. Kał przechodząc przez fałdy odbytu na swojej powierzchni może zawierać przyklejone jaja owsików, ale nie zawsze. Dlatego badaniem zalecanym jest wymaz z fałd odbytu (może być wykonany w domu lub w Labo) i badanie świeżego preparatu bezpośredniego i barwionego.
Procedura pobrania kału w kierunku owsicy opisana w artykule (na pierwszej stronie) "Jak przygotować się do badania"
Opracowała:
J. Czwarno spec. zdrowia publicznego (II st), spec. diag. laboratoryjnej (II st), na podstawie nabytej wiedzy, pracy na oddziale parazytologii szpitala wojskowego oraz 36 letniej pracy i doświadczeniu w własnym LABOratorium. Wszystkie moje prace magisterskie i prace specjalizacyjne były na temat pasożytów człowieka.
Witamina D w odpowiednim stężeniu sprawia, że kości są mocne, zęby zdrowe a układ odpornościowy funkcjonuje prawidłowo.
Właściwy poziom tej witaminy to również sprawne funkcjonujący układ krążenia, szczupła sylwetka, a także mniejsze ryzyko rozwoju chorób nowotworowych. W związku z tym powinniśmy dbać o to, by była w odpowiednim stężeniu i co jakiś czas kontrolować jej poziom.
Zarówno nadmiar, jak i niedobór witaminy D w organizmie może zaszkodzić. Niedobór zwykle jest spowodowany niewystarczającą ekspozycją na słońce. W dzisiejszych czasach żyjemy w zamkniętych pomieszczeniach w pracy, w samochodach, krótko przebywamy na zewnątrz, a wytarczyłaby 25 minutowa ekspozycja na słońce (twarz, odkryte ramiona) by zapewnić odpowiedni poziom witaminy. Na urlopach wiosna, lato zwykle używamy kremów z wysokim filtrem co powoduje że promienie UV nie wnikają do skóry i witamina nie jest produkowana. Z kolei jesienią i zimą z oczywistych powodów proces produkcji witaminy w skórze jest niewystarczający, stąd jej niedobory.
Około 70-75 % społeczeństwa ma witaminę D poniżej wartości referencyjnych (zalecanych).
Skutki niedoboru witaminy D
Niedostateczna ilość tej witaminy przyczynia się do rozwoju krzywicy u małych dzieci, a u dorosłych do osteoporozy i tzw. osteomalacji, która jest właściwie tym samym co krzywica – rozmiękaniem kości (nieprawidłowy remodeling kości). Poza tym słabnie siła mięśni, w związku z tym mogą się pojawiać problemy z chodzeniem, a prawie zawsze występują bolesne skurcze.
Ponadto niedobór witaminy D zwiększa ryzyko rozwoju otyłości, chorób układu krążenia (szczególnie nadciśnienia tętniczego), cukrzycy, chorób zapalnych, autoimmunologicznych (np. stwardnienie rozsiane, reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń) oraz nowotworów (piersi, prostaty, jelita grubego). Niedobór witaminy D może także przyśpieszyć proces starzenia.
Z kolei niedobór witaminy D w czasie życia płodowego może doprowadzić do zaburzenia rozwoju mózgu dziecka i być przyczyną trwałego uszkodzenia funkcji mózgowych, przez co zwiększa ryzyko wystąpienia schizofrenii czy autyzmu.
Do przedawkowania zwykle dochodzi w wyniku przyjęcia w nadmiarze zalecanej dawki.
Skutki nadmiaru witaminy D
Przedawkowanie witaminy D doprowadza do gromadzenia się wapnia w tkankach, m.in. w sercu, a w szczególności w tętnicach i nerkach. W konsekwencji dochodzi do zaburzenia pracy serca i ośrodkowego układu nerwowego. Ponadto zwiększa się zapadalność na kamicę pęcherzyka żółciowego oraz nerek. Przedawkowanie witaminy D jest również niebezpieczne dla płodu, gdyż może powodować jego deformacje, a także choroby kości u noworodka.
Suplementacja D3 w połączeniu z witaminą K2 (aktywuje białka biorące udział w prawidłowym przyswajaniu wapnia przez tkaniki, kości, chrząstki i inne.
no. Osteokalcyna (białko kostne) aktywowana przez witaminę K2 przy współudziale Wtaminy D3 zapewnia prawidłowy remodeling i mineralizację kości.
ul. Wiejska 3
tel./fax: 15 832 72 08 tel.: 511 100 054 511 100 053
kierownik laboratorium
Janina Czwarno
tel.: 501 630 036
dział handlowy
tel.: 888 095 411
Cito-Lab Laboratorium Analiz Lekarskich | realizacja medox.pl | Polityka Prywatności | Polityka cookies