Ilościowe oznaczenie przeciwciał IgG specyficznych w stosunku do panelu 267alergenów pokarmowych, pozwalające na wstępną ocenę składników pokarmowych wywołujących nietolerancję pokarmową zależną od przeciwciał IgG. Nietolerancja tego typu jest opóźnioną reakcją na składniki pokarmowe, zwane, w tym kontekście, alergenami, przenikające przez chorobowo upośledzoną barierę jelitową. W wyniku długotrwałej ekspozycji organizmu alergeny pokarmowe dochodzi do powstania w krążeniu specyficznych przeciwciał IgG, tworzących z alergenami kompleksy immunologiczne. Kompleksy, których stężenie rośnie w wyniku kolejnych ekspozycji na alergen, są deponowane w różnych miejscach organizmu, powodując stany zapalne o różnym umiejscowieniu i objawach. Objawy nietolerancji pokarmowej związanej z IgG pojawiają się co najmniej kilka godzin po kolejnym spożyciu alergizującego pokarmu, choć opóźnienie reakcji może wynosić dwa do trzech dni. Stanowi to okoliczność często utrudniającą postawienie właściwej diagnozy. Opóźnienie objawów jest główną cechą kliniczną odróżniającą nietolerancję pokarmową tego typu od alergii pokarmowej IgE-zależnej. Eliminacja alergenu z diety powoduje stopniowy zanik specyficznych IgG w okresie od 2 miesięcy do 2 lat. W przypadku osób: ze zdiagnozowaną hypoglobulinemią, agammaglobulinemią lub gammapatią monoklonalną poddanych w okresie poprzedzających 12 miesięcy chemioterapii lub radioterapii poddanych dłuższemu niż miesiąc leczeniu immunosupresyjnemu chorych na choroby autoimmunologiczne chorych na HIV badanie powinno być poprzedzone oznaczeniem stężenia IgG w surowicy i wykonywane w przypadku, gdy wynik plasuje się w zakresie wartości referencyjnych. W przypadku dzieci w wieku poniżej roku oznaczenie wykonywane jest w surowice matki.